Περιστατικό με σπαστό ποδήλατο στο σταθμό μετρό Αιγάλεω

Αντιγράφω το κείμενο που πόσταρα στο forum του http://www.podilates.gr σχετικά με το περιστατικό που είχα σήμερα το πρωί στο σταθμό μετρό Αιγάλεω.

Εδώ και 4 μήνες έχω αγοράσει ένα σπαστό με σκοπό να πηγαινοέρχομαι στη δουλειά μου σε συνδυασμό με το μετρό (μένω Χαιδάρι, δουλεύω Χολαργό). Σήμερα το πρωί λοιπόν περίμενα το συρμό στο σταθμό του Αιγάλεω, μαζί με το διπλωμένο ποδήλατό μου (Dahon Vitesse D7 20ιντσο). Επειδή πάντα βρίσκω θέση από την αφετηρία μπαίνω στο τέλος του πρώτου βαγονιού (είτε είναι οι συνεχόμενοι συρμοί είτε αυτοί που χωρίζουν τα βαγόνια) έτσι ώστε να κάθομαι είτε στις τελευαίες θέσεις με το ποδήλατο δίπλα (στη πρώτη περίπτωση συρμού, δεν ενοχλώ κανένα αφού εκεί τελειώνει το βαγόνι) είτε στις μονές θέσεις με το ποδήλατο μπροστά μου (στη δεύτερη περίπτωση συρμού, είναι ακριβώς στο «ακορντεόν» που ενώνει τα βαγόνια, πάλι δεν ενοχλώ κανέναν).

Έρχεται το τρένο και η οδηγός μου κάνει νόημα να πάω μπροστά μπροστά. Την αγνοώ, και περιμένω να μπω στη τελευταία πόρτα του πρώτου βαγονιού. Δεν ανοίγει τις πόρτες, κατεβαίνει κι ακολουθεί ο εξής διάλογος:

– Μπές μπροστά!

– Θα μπω όπου θέλω!

– Απαγορεύεται

– Δεν απαγορεύεται είναι σπαστό, θεωρείται αποσκευή, κυκλοφορώ 4 μήνες έτσι και κανείς δε μου έχει πει ποτέ τίποτα.

– Απαγορεύεται. Αναπηρικά καροτσάκια και ποδήλατα μπαίνουν μπροστά.

– Επιτρέπονται τα ποδήλατα στο μετρό?

– …

– Δε ξέρεις τη δουλειά σου, φώναξε το σταθμάρχη.

Ο κόσμος αρχίζει να την κράζει, της λέει δεν ενοχλεί κανένα πάμε να φύγουμε κτλ. αυτή επιμένει, επιμένω κι εγώ, έρχεται ο σταθμάρχης, άλλη μια υπάλληλος και ένας ειδικός φρουρός (διακριτικά πιο πίσω…).

Εγώ στο σταθμάρχη:

– Μπορώ να μπώ με το σπαστό και σε όποιο βαγόνι θέλω;

Σταθμάρχης: Ναι, είναι χειροαποσκευή.

Οδηγός: Όχι απαγορεύεται. Πρέπει να μπει μπροστά!

Τα παίρνω στο κρανίο, της λέω πως δε ξέρει τι της γίνεται και τέλος πάντων πως το χρησιμοποιώ πόσο καιρό, το βαγόνι είναι μισογεμάτο, έτσι κι αλλιώς δεν ενοχλεί κανέναν, οι βαλίτσες πιάνουν περισσότερο χώρο κτλ κτλ.

Στο τέλος (επειδή βλέπω τον κόσμο έχει φρικάρει) κι ενώ ο σταθμάρχης έχει σταματήσει να μιλάει σε αυτή και λέει σε εμένα να ηρεμήσω και πως έχω δίκιο (???) της λέω να φύγει και πως θα με βρει μπροστά της.

Ανέβηκα στο σταθμαρχείο, ο σταθμάρχης πήρε τηλέφωνο τον προιστάμενό του, τον προιστάμενό της οδηγού και τον προιστάμενο του γραφείου εξυπηρέτησης του κοινού, κανείς δεν είπε πως υπάρχει κανονισμός και πως έπρεπε να μπω όπου ήθελα.

Μίλησα με την ΑΜΕΛ και την κυριά Βοκοτούζη, η οποία μου είπε οτι δεν υπάρχει σχετικός κανονισμός και πως η οδηγός παρανόησε. Σημείωσε κι αυτή αριθμό συρμού και ώρα, μου έδωσε ένα email στο οποίο μπορώ να κάνω καταγγελία και μου είπε πως θα μάθω τι έγινε μέσα σε μια εβδομάδα.